Man redt ja ned, man sagd ja bloß
„Du“, sogt die Frau zu ihrem Mo,
woaßt du eigentlich des Neieste scho?
„Was gibt´s denn wieder Neis zum Song?
Was hams dir denn wieder zure drong?“
„Ja, stell dir nur grod vor ganz gschwind,
des Deandl von der Anamirl, des griagt a Kind!“
„Ja, de is ja selber no grea hinter de Oahrn,
woaß no gar ned wo hint is und wo voarn.“
„Aber so hätts doch wirklich ned bressiert,
wer wohl des Kind durchs Läm iaz fiehrt?“
„Da brauchst de iaz doch du ned kimmern
und stundenlang umeinanderwimmern.“
„Mei, I dua mi halt ab, des is doch normal
I bin halt mal so sozial.“
„Ja, ja, dei Mitgefühl is grenzenlos
man redt ja ned, man sogd ja bloß!“